Τετάρτη 20 Ιουλίου 2016

... και ύστερα ήρθες και μ' έδεσες




μαρέσει η απ ουσία προ οπτικής
και το αχμφίβολο μακ άβριο
μα πιο πολυαπόλα
γουστάβω πολυβόλα 
και τα γέννοια σου
μπουμπλε κονται με τα μυαλλά μου
κάθε φορά που παίρνω φόρα
κι αντί για φόλα 
σε ταΐζω φιλιά 
λίγο πριν τις εφτά
που φεύγω για δουλειά

κυρίες κι κύριοι
διακόπτουμε το πρόγραμμα μας
για ποδοσφαιρικά, πολιτική και άλλα σκατά

τα καλύτερα γκολ μπαίνουν στις παρατάσεις
κι εσύ φοβάσαι μη μπλέξω με φοιτητικές παρατάξεις

δε μας χέζεις, ρε νταλάρα

Δευτέρα 16 Μαΐου 2016

Αν δεις τον Άγνωστο Χ













κάπου ανάμεσα σε ταλαντώσεις και παραγώγους
έχασα το νόημα μου
κάπου εδώ θα 'ναι, μου λένε
έχεις χρόνο να ψάξεις
πρώτα όμως πρέπει να αποστηθίσεις
την κυματική θεωρία του De Broglie
ο δυϊσμός της ύλης
η συμπεριφορά της ανάλογα με το τι την εξυπηρετεί
κάθε φορά
νομίζεις απέχεις;
κύμα σα σκέφτεσαι
σωματίδιο σα πράττεις
κύμα σαν ονειρεύεσαι
σωματίδιο σαν κοιμάσαι

σιώπησε, καλή μου
το ρευστό του ανθρώπινου παράγοντα
καμία σχέση δεν έχει με το απόλυτο της επιστήμης
μα η επίστημη είναι προϊόν ανθρώπινης διεργασίας
αυτό που σήμερα είναι, αύριο δεν είναι
άλλαξες μου λες και χαμογελάω
αυτό δεν είναι υγεία;

προσωπικά προτιμώ την θεωρία του Λαμάρκ
η υπάρξη μιας εσωτερικής δύναμης
η οποία στοχεύει στην βελτίωσή μας
ακούγεται συναρπαστικό στα αυτιά μου
αδύνατον με τα σημερινά επιστημονικά δεδομένα

αθηνά, πού ταξιδεύεις πάλι;
συγκεντρώσου, αθηνά
πνίξε σε υδατικά διαλύματα υδροχλωρίου τις ανησυχίες σου
ξέχνα για λίγο την διεύρυνση του νου
αναλύσου στην αναζήτηση της αρχικής συγκέντρωσης των αντιδρώντων
ο άγνωστος x έχει ορισμένη τιμή
την ίδια στιγμή η αξία της ανθρώπινης ζωής βρίσκεται υπό αμφισβήτηση
δεν υπάρχει ηθική
μόνο σάλιο, αίμα και σπέρμα
ηθικός
πόσο γραφικό ακούγεται
κατασκεύασμα της κοινωνίας για την προστασία της
και δεν έχει και άδικο

τον άγνωστο x, αθηνά, τον άγνωστο x
ε; πού;
σε ένα ευρύτερο σύνολο
το σύνολο των μιγαδικών
ανήκει
εκεί
την ίδια στιγμή εσύ μάταια πασχίζεις να ενταχθείς κάπου
η ολοκλήρωση του “εγώ” έρχεται με την γέννηση του “εμείς”
και η νοηματαδότηση της ύπαρξης σου όταν βρίσκεις μια θέση στη ζωή των άλλων
παρόλα αυτά συνεχίζεις να λες δεύτερος
“σ΄αγαπώ” και “καλημέρα”
να μην αφήνεσαι στην μαγεία της στιγμής
επειδή φοβάσαι ότι δεν την ζεις στο έπακρο
να γαμωσταυρίζεις
στο αστικό
να σπρώχνεις για να περάσεις
και να ζητάς “συγγνώμη” με μισή καρδιά
όσο για μένα
απλά συνεχίζω να μαζεύω αποδείξεις
που στην καλύτερη θα γίνουν τζιβάνες
και να υπόσχομαι στον εαυτό μου
ότι από αύριο ξεκινάω το διάβασμα
όσο για μένα και σένα
όσο για μας
δεν έχουμε κάτι άλλο να πούμε

αν δεις τον άγνωστο x πες του ακόμα τον ψάχνω

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2016

Άκου να δεις μια ψευδαίσθηση



- Η αποδοχή του προβλήματος είναι η μισή θεραπεία.
- Με συγχωρείτε; Γνωριζόμαστε από κάπου;
- Μάλιστα. Είμαι ο ψυχολόγος σας.
- Με συγχωρείτε. Νόμιζα διαγωνιζόμαστε στο ποιος θα πει την πιο κλισέ ατάκα.
- Τότε, καλύτερα να μείνουμε φίλοι.


Εντάξει, λοιπόν
Το πρόβλημα είναι ότι δεν μου αρέσουν οι Pink Floyd
Ορίστε, το είπα
Γάμα τα κλισέ και τα προσχήματα
κλείσε τα μάτια και μύρισε σχήματα
Χα άκου να δεις μια ψευδαίσθηση
Χα κούνα μα τάτα
Μαυτά και με ταύτα
με έπιασε ελεγκτής χωρίς εισιτήριο
μου τσαλαπάτησε την ουρίτσα
και με πέταξε έξω από το αυτί
Εντωμεταξύ
Έντομα ταξί για ασθένειες θανατηφόρες
στην Λατινική Αμερική κι ακόμα παραπέρα
Αλλά ευτυχώς εμείς εδώ έχουμε άλλες έγνοιες
να συντηρούμε άγνοιες
Ειδικά τις μέρες που ευθαρσώς καλούμε άγιες
Ως πότε εμείς οι άθεοι θα μιλάμε για τον Θεό;
Ελάτε να αναγνωρίσουμε τα leitmotif στις όπερες του Wagner
και να φανταστούμε το δικό μας life-motif
τόσο συχνά που να γίνει ρουτίνα
και να συνειδητοποιήσουμε ότι το αγαπάμε από συνήθεια
Είναι αλήθεια, είμαι ηλίθια
Sad winky face
Ούγκα μπούγκα
Ωχ μια μπούρκα, ΕΚΤΕΛΕΣΤΕ ΤΗΝ
Το ούμα γκούμα είναι και γαμώ τα άλμπουμ τελικά

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2016

Αυτό το αστέρι δεν είναι για όλους μας




Μίλα μου για τον κόσμο μέσα στο κεφάλι σου
ή μάλλον όχι
Άσε με να γευτώ με τα μάτια μου
την ουσία της πεμπτουσίας σου
και να δω με την γλώσσα μου
όλα αυτά που κρατάς μόνο για Σένα
Δεν θέλουμε τον άλλον όπως φαίνεται
αλλά όπως είναι
ενώ ουσιαστικά τον θέλουμε όπως φαίνεται να είναι
Αχ τι ωραία που στέκει απροσπέλαστος μπροστά μας
Να μπορούσαμε να κατακτήσουμε το απόρθητο της ύπαρξης του με ένα βήμα
Να ανοίγαμε τα σαγόνια μας και να τον καταβροχθίζαμε
για να τον ξεράσουμε έπειτα στις τσέπες μας
και να τον κουβαλάμε πάντα μαζί μας
Να κάνουμε τις τρίχες του μαξιλάρι
τους κυνόδοντες φυλαχτό
και τον ιδρώτα του άρωμα

Σε ένα παράλληλο σύμπαν
εκδηλώνουμε διαφορετικά τα συναισθήματα μας
Όταν είμαστε ερωτευμένοι
κάνουμε κωλοτούμπες
γλείφουμε τους αγκώνες μας
οι πατούσες μας γίνονται μπλε
και φτερνιζόμαστε όταν ακούμε λέξεις που τελειώνουν με το αρχικό Του

Ακόμα γελάω με αυτούς που λένε
ότι ο Έρωτας είναι το δυνατότερο ναρκωτικό
και το χειρότερο είναι ότι δεν το λένε καν επειδή αναγνωρίζουν την υλική του διάσταση
Δεν έχετε Χημεία, ρεμαλάκα
ΕΙΣΤΕ ΧΗΜΕΙΑ
Όχι, ο Έρωτας δεν είναι τυφλός
δεν είχε ποτέ του μάτια
μόνο δουλικές πρωτεΐνες και τσιράκια νευροδιαβιβαστές
Κάπου διάβασα
ότι η ψυχολογία του ανθρώπινου έρωτα και του εθισμού στα ναρκωτικά
καλύπτει κάθε επίπεδο της διαδικασίας εξάρτησης
από την αρχική συνάντηση μέχρι το στερητικό σύνδρομο
Εγώ πάλι λέω να σταματήσουμε να περιγράφουμε το άγνωστο με όρους του γνωστού
και να δημιουργήσουμε καινούριους
και η αλήθεια είναι πως το λέω αυτό επειδή έχω ξεμείνει από «Σ’ αγαπώ» και «Για πάντα»
Ψάχνω βαθιά μέσα στις τσέπες του μπουφάν μου
μα το μόνο που βρίσκω είναι μισό τσιγάρο και μια καπότα
-καλύτερα από ένα τσιγάρο και μισή καπότα-


Ο ρομαντισμός της εποχής μας απαιτεί
κρασί με των 3
καφέ με κάθε ευκαιρία
κάνα τσιμπουκάκι σε καμιά συναυλία
και εξομολογήσεις στο
anarcho-queer
Κι όσο η γενιά μου
κάνει τζιβάνες τις ποιητικές συλλογές
που αγόρασε σε «τιμή ευκαιρίας» από κάποιο πάγκο του κέντρου
αναρωτιέμαι αν αυτό το αστέρι είναι πράγματι για όλους μας

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2015

Μερσώ· Καλλιθέα του 2015 μ.Χ.



Σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ τα τελευταία λόγια του αγαπημένου μου ποιητή
που ξεψύχησε τάχα μου εψές μπρος στο κατώφλι μου
όσο εγώ τον κοιτούσα με τρόμο από το «ματάκι»
κι ένιωθα ότι γίνομαι ένα με την πόρτα από την ακινησία
Σπάω το κεφάλι μου, που λες
κι όλο ξυπνάω με πονοκέφαλο
και μιαν εσωτερική ζαλάδα που φέρνει τα άντερα στο λαρύγγι μου
μια τρικυμία πρωτόγνωρη για το ξέγνοιαστο θυμητικό μου
Θαρρείς και οι εξάρες που έφερα ήταν θάμα κάποιου λησμονημένου θεού
που τώρα ζητάει τα ζάρια του πίσω
Ρίχνω λίγο γαλλικό με άρωμα καραμέλα στο χαλάκι του δωματίου των ξένων
για να εξευμενίσω όλους τους ξένους που αρνήθηκα
στην διάρκεια της καταδικασμένης σε νηφαλιότητα ζωής μου
Όλα τα όντας «σε ανάγκη» μασκαρεμένα Εγώ μου
που σιχτίρισα από φόβο μη πέσω θύμα απάτης και πλαστοπροσωπίας
χειραγωγούμενος από ένα κενό δαιμόνιο στα βάθη της κενής μου ύπαρξης
Εγίνηκα μπόχος τότε και κρύφτηκα στο προσωπικό μου κελί
μη τυχόν και ακουμπήσουν εμένα χέρια βρώμικα και ιδρωμένα
Μέγα πάθος με παρέσυρε και έπεσα σε μέγα λάθος
να πιστέψω ότι εγώ είμαι του σπιτιού κι ότι διαφέρω
Λειψυδρία έπεσε σε μια νύχτα εντός μου σα θανατικό
κι ερήμαξε όσα θαρρούσα πως ήξευρα
γιατί όποιος εσπέρνει φωτιές θερίζει ξηρασίες
Και τότε εγίνηκα ξένος εγώ, ξένος πολύ, πιο ξένος κι απ’ τους ξένους
και ανήμπορος να ρίξω έστω ένα δάκρυ στην κηδεία της μητέρας μου
καταδικάστηκα σε θάνατο από την λογική την κοινή και την κενή
που κινεί τα νήματα της αμφιβόλου ποιότητος πραγματικότητος


Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015

Μαθήματα φυσικής για ερωτευμένους προλετάριους




όταν λείπεις εσύ
διαβάζω τα ποιήματα σου
και είναι σαν να μην λείπεις
μα λείπεις τόσο συχνά που τα 'χω μάθει απ' έξω

κλειδώθηκα απ' έξω τις προάλλες
πήρα τηλέφωνο την πυροσβεστική
αλλά άργησε τόσο
που έβαλα φωτιά την πόρτα για να μπω
και τελικά η πυροσβεστική ήρθε νωρίτερα
τόσο νωρίτερα που με περίμενε έξω απ’ το σπίτι

τελικά ήταν οι μπάτσοι
ισχυρίζονταν ότι έκλεψα την καρδιά ενός αγοριού
που δεν ξέρω ούτε καν το όνομα του
αλλά εγώ τον ερωτεύτηκα πρώτη

κάπου διάβασα ότι είναι πιο εύκολο για έναν εγκληματία
να πληγώσει κάποιον άγνωστο
εκτός και αν ο εγκληματίας είναι αλλοδαπός ναρκομανής
τότε το να τεμαχίζει δικό του άνθρωπο
φαντάζει καθημερινή ρουτίνα
μεταφυσικής χροιάς
που δεν υπάγεται σε νομοτέλεια κοινωνική

αυτά συμβαίνουν όταν βάζεις έναν μαλάκα σε υπουργείο
εγώ προτείνω να βάλουμε το υπουργείο στον κώλο του
μέχρι να αποδεχτεί ότι καβλώνει με αυτό
τότε μπορούμε να τον καταδικάσουμε στην πυρά
αναβιώνοντας τις πρακτικές του μεσαίωνα
που τόσο έντονα φαίνεται να ασπάζεται

δεν ξέρω αν το να βγάζεις κάβλες
είναι τόσο απλό και ασήμαντο
όσο το να πιεις ένα ποτήρι νερό
συχνά ξεχνάω να το κάνω πάντως
μέχρι που λιποθυμάω από αφυδάτωση
και σωριάζομαι στην μέση του δρόμου
φωνάζω ξανά την πυροσβεστική
αλλά παίρνω πάλι τα αρχίδια μου
οπότε αρκούμαι στο να με γλείφουν αδέσποτα
μέχρι να ενυδατωθώ και να συνεχίσω τον δρόμο μου

δεν ζηλεύω τα ζευγαράκια
που περπατάνε χεράκι-χεράκι
χαζογελώντας
λες και ο κόσμος δεν είναι αρκετά σιχαμερός από μόνος του
αλλά τα σκυλιά που γαμιούνται
όπου βρουν
κι ύστερα ξαπλώνουν με τις ώρες στον ήλιο
πολύ φοβάμαι ότι μιλάει πάλι η χίπισσα που κρύβω μέσα μου
και θα αναγκαστώ να φοράω πάλι μαύρα για το επόμενο εξάμηνο
για να την σκοτώσω
πάντως κάτι μου λέει πως αν υπάρχει ευτυχία
τα σκυλιά την έχουν βρει
κι ας τα τυφλώνει η σοκολάτα


κινδυνεύω να ακουστώ πεζή
αλλά είναι που (με) βαρέθηκα
να ξερνάω πεταλούδες
κάθε φορά που σε σκέφτομαι
και πίστεψε με
συμβαίνει συχνά
τόσο συχνά που αν ήμουν ταλαντωτής
με μηδενικές απώλειες ενέργειας
το πλάτος της εξαναγκασμένης θα έτεινε στο άπειρο
από την άλλη εσύ
προσεγγίζεις απειλητικά την ιδιοσυχνότητα μου
μέχρι που επιτέλους ερχόμαστε σε συντονισμό
και μπαμ και μπουμ

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2015

Θα σε δω στην κόλαση, αγάπη μου




Τώρα που έπεσε το
Gamato
έκανα μια λίστα
Μια λίστα με ταινίες ελληνικής παραγωγής της τελευταίας 20ετίας
με χρονολογική σειρά κυκλοφορίας
και από δίπλα τόνοματουσκηνοθέτη
αναγάγοντας κινηματογραφικό ενδιαφέρον σε υποχρέωση εκπαιδευτικού περιεχομένου
καρτελώνοντας κάβλα για τέχνη σε τριπάκια των 50
mg καικάτιψηλά
Έβαλα τάξη στην ποσότητα
και χαμογέλασα για εφτά λεφτά
μέχρι που με ταρακούνησε η υπενθύμιση που είχα βάλει στο κινητό μου
ειδοποιώντας με πως «ΑΡΚΕΤΗ ΤΕΧΝΗ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ»
και ύστερα έπεσα για ύπνο
με την σκέψη ότι θα σε δω στην κόλαση, αγάπη μου