{Αφελής Συνολοθεωρία} και {Πώς να της την φέρετε}

μπήγω τα νύχια μου στον τοίχο με σκοπό να απαλύνω τον πόνο
τον τρόμο που μου προκαλεί η αντανάκλαση μου στα μαχαιροπίρουνα
παραμορφωμένα εγώ σε μία θύελλα αντιδράσεων και εκφράσεων
μορφασμών που δεν καταλαβαίνω αλλά δεν επιμένω κιόλας
η διαδικασία ενσωμάτωσης μου στο σύστημα απέτυχε
και τώρα με φτύνει επιδεικτικά στο πεζοδρόμιο
σαν να ήμουν μυγάκι στην μπύρα / τρίχα στην πίπα / φλόκια στην γύρα
χα χα για κοίτα μια ξύπνια
αν χρησιμοποιώ παραδείγματα παρμένα από την καθημερινή μου ζωή
είναι γιατί προσπαθώ να νιώσω μέρος της
όσο κρατιέμαι γερά πάνω στις μέρες που περνάνε από μέσα μου
χωρίς να μου τον γλείφουν
εεε -χωρίς να με αγγίζουν- ήθελα να πω
κι ας με παίρνουν μαζί τους ύστερα από κλάματα και παρακάλια
υποσχέσεις ότι θα αλλάξω και θα βγάλω τα σκουπίδια για πέταμα
κι από δευτέρα, ψηλέ, κομμένα τα ξυράφια και οι φρικάκηδες
δεν ξέρω τι από τα δύο με ερεθίζει περισσότερο
πάντως σίγουρα όχι η εικόνα ενός μπατσικού να καίγεται
η δίψα μου για φωτιά δεν έχει ιδεολογικό χαρακτήρα
όταν κάτι εκτός από αντιδεοντολογικό είναι και παράνομο
δεν χρειάζεται δεύτερες σκέψεις, μόνο διπλή αμοιβή
άδειες κουβέντες επιχρυσωμένες με δεσποτισμό και δουλοπρέπεια ταυτόχρονα
στην τρίτη στροφή δεξιά για να παρακάμψετε ηθικές αναστολές
και κοινωνικά προσχήματα που τάχα μου σας καταπιέζουν

αποσύρετε για μια μέρα το Σύνταγμα, ρε γαμημένοι

να δούμε ποιος έχει τα άντερα να χύσει άντερα στην μέση του δρόμου